අහසයි හදයි මහ පොලවයි..

හදටයි අහසටයි කවියෝ කවි ලියලා ඇති ඕන තරම්. හැම කවියකම තියෙන්නේ සද අයිති අහසට කියලා. ඒත් ඇත්තටම බැලුවොත් සද අයිති අහසටද. සද රැදිලා තියෙන්නේ පොලවේ ගුරුත්වය නිසා. සද කැරකෙන්නේ පොලව වටේ. සද අහසට අයිති වගේ පෙනුනත් සද අයිති අහසටද එහෙමත් නැත්තම් මහ පොලවටද?.

සද අහසේ ලස්සනට පායනවා පාලොස්වක පෝයට. අහසේ සද පායලා තියෙනකොට අහසට අයිති තරු ගොන්න පේන්නේ නෑ කාටවත්ම. ඒත් මාස පෝය දවසට සද අහසේ දකින්න නෑ. අහසට සද නැති උනා කියලා අහස තනි වෙන්නේ නෑ කවමදාවත්. ඉර, තරු, වලාකුළු, ධුම කේතු, උල්කාපාත, ග්‍රහලෝක, හැම දේම තියෙනවා අහසේ තනියට. ඒත් මහ පොලවේ තනියට හැමදාකම ඉන්නේ සද විතරමයි. ලෝකයා මොනවා කිව්වත් කවියෝ සදේ අයිතිය අහසටම දුන්නත් මහ පොලව තමන්ට අයිති සද අතාරින්නෙ නෑ. මහ පොලව හදට ආදරෙයි ගොඩාක්ම. මහ පොලව සදට ආදරේ කරන්නේ අහස සදට ආදරේ කරනවා වගේ සදේ දීප්තියට ලස්සනට නෙවෙයි. පුර හද පායලා තියෙන පාලොස්වක දාට වගේම සද පායන්නේ නැති මාස පෝය දවසටත් මහ පොලව සදට දක්වන ආදරේ වෙනසක් වෙන්නේ නෑ.....

හදිසියේවත් මහ පොලව සද අත ඇරලා දැම්මොත් සද කොහේ ගිහින් නවතියිද කියලා සදවත් දන්නේ නෑ. කවදාම හරි පොලව සද අත ඇරලා සද ඉබාගාතේ ගියොත් ආදරේ කියලා කොයි තරම් පාරම බෑවත් අහසට බෑ කවදාවත්ම සද නවත්තගන්න. සද අහසේ පායන්නෙත් සදේ අයිතිය මහ පොලවට තියෙනකම් විතරයි. සද අහසේ පායලා තිබුනට සදේ එළියෙන් අහස ලස්සනට බැබලුනාට සදේ අයිතිය හැමදාම මහ පොලවට විතරමයි....... 

අහස කියන්නේ ඉමක්‌ කොනක් නැති අනන්තයක්. වෙලාවකට ගුගුරුවාගෙන වහිනවා. තවත් වෙලාවකට ගොඩාක් ශාන්තයි. අහස මොන තරම් ගිගුරුවත් මහ වැසි සුළං වලින් කොපමණ පහර දුන්නත් පොලව ඉවසනවා ඒ හැම දේම. සද පොළවෙන් ඈත් කරන්න අහසට පුළුවන් ලොකුම දේ ලොකුම ලොකු ඝන වලාවකින් සද වහල දාන එක විතරයි. ඒත් ඒ ඝන වලාකුළු, අකුණු සැඩ සුළං හැමදෙයක්ම තාවකාලිකයි. ඒ කිසිම දේකින් මහපොලව සැලෙන්නේ නෑ. අහස පොළවෙන් සද ඈත් කරන්න මොන මොන දේ කලත් සදේ අයිතිය හැමදාම පොළවටම විතරමයි......

මහ පොලව කොයි තරම් සදට ආදරෙයිද කියලා සද හොදටම දන්නවා. ඒත් අහසේ ලස්සන වලා රොදකින් සදේ ඇස් වැහිලා. සද ආදරෙයි වළාකුලේ තියෙන ලස්සනට. අහස සදට ලස්සන හීන ගොඩාක් පෙන්නලා වෙනමම ලෝකෙකට ගෙනිහින් පාට පාට වලාකුළු වලින් සදත් මහ පොලවත් අතර බැදීම නවත්තන්න ලොකු උත්සාහයක් ගන්නවා. පාට පාට හීන පෙන්නලා තමන්ට අයිති සද බලහත්කාරෙන් ලග තියා ගන්න උවමනාවක් මහ පොලවට නෑ. සදයි පොලවයි අතර බැදීම නැති කරන්න අහස කරන ඒ හැමදේම තාවකාලිකයි. මහ පොලවට ඉතුරු වෙලා තියෙන්නේ පොලවයි සදයි අතරේ කඩන්න බැරි බැදීමක් තියෙනවා කියන විශ්වාශයත් සද, අහස කියන්නේ මොකක්ද කියලා කවමදාක හරි තේරුම් අරගෙන ආයෙත් මහ පොලව හොයාගෙන ඒවි කියන පුංචිම පුංචි බලාපොරොත්තුවකුත් විතරමයි.


ඒ පුංචි බලාපොරොත්තුව වෙනුවෙන් මහ පොලව එයාට කරන්න පුළුවන් හැම දෙයක්ම කරනවා. ඒ බලාපොරොත්තුව වෙනුවෙන් පොලවේ හැම දේම කැප කරනවා. සදෙන් තොර ජිවිතයක් මහ පොලවට නෑ. මහා ගින්දරක් පොලව ඇතුලේ හිර කරගෙන සද පොලොව හොයාගෙන එනකම් මහ පොලව බලාගෙන ඉන්නවා හැමදාමත්......