සල්ලි කාරයාට සහ ඩිග්රි කාරයාට පසු වදනක්

කලින් පෝස්ට් දෙක කියවලම එන්න

ඩිග්රි කාරයා මෙතනින් යන්න

සල්ලි කාරයා මෙතනින් යන්න 

මම හිතෙන විදියට අපි ඉස්කෝලෙදි , කැම්පස් එකේදී මොනවා හරි ඉගන ගන සහතික මිටියක් ගොඩ ගහ ගත්ත කියලා අපට රස්සා දෙන්න කවුරුවත් බලා ගන ඉන්නේ නැහැ. ගිරව් වගේ කට පාඩම් කරගන විභාග පාස් කලාට ඉගන ගත්ත දේ ප්‍රායෝගිකව කරන්න ගියාම තමයි අපි හිර වෙන්නේ. රස්සාවක් කරනවා කියන්නේ ප්‍රායෝගික දෙයක් මිසක් ඉස්කෝලෙදි හරි කැම්පස් එකේදී හරි කරන ගිරවා දැමීමක් නෙවෙයි.

උපාදිය කියන එක ගත්ත ගමන් සමහර අය හිතන් ඉන්නේ ඒ අයට රස්සා දෙන්න ආණ්ඩුව බැදිලා ඉන්නවා කියලා. මම මෙතැනදී දෙස්පාලනය ගැන කතා කරන්න හදනවා එහෙම නෙවෙයි. ඒ චින්තනය පක්ෂ විපක්ෂ දෙකේම අවස්ථාවාදී දේශපාලනය විසින්  ඇති කරපු එකක් විදියට තමයි මට නම් තේරෙන්නේ. ආණ්ඩුවක් බලයට එන්න කලින් විශව විද්‍යාල වල ඉන්න කොල්ලෝ කෙල්ලන්ගේ චන්ද ගන්න උපාදිධාරින්ට රස්සා දෙනවා කියල සුරංගනා ලෝක පෙන්නනවා. දිනන අය පොරොන්දු අමතක කරනකොට පැරදුන අය ඒ තරුණ තරුණියන්ගේ හිතේ තියන ආණ්ඩුවේ රස්සාවක් පිළිබද අහිංසක බලාපොරොත්තුව දඩ මීමා කරගන දිනපු ආණ්ඩු පක්ෂයට විරුද්දව පෙළපාලි යනවා උද්ගෝෂණ කරනවා. ඒ අයට රටේ දේශපාලනය කරන්න නම් උපාදිදාරි රැකියා අර්බුදය, පෞද්ගලික විශ්ව විද්‍යාල පනත වගේ මොනවා හරි ප්‍රශ්නයක් තියෙන්නම ඕනේ. පෙන්න ප්‍රශ්න නැත්තම් එහෙම එකක් හදාගන හරි එන්න ඕනේ . නැත්තම් පැවැත්මක් නැ,

දැන් මේක දේශපාලනය පැත්තට ගියා වැඩියි වගේ ආයෙත් මාතෘකාවට එනවනම් දැන් ඔය උපාදිධාරි තරුණ තරුණියෝ ටික කොහොම හරි ජොබ් ටිකක් හොයාගන ඒවා කරනවා කියලා දැන් හැරෙමු සල්ලිකාරයා පැත්තට.

මම කතාකරන මේ සල්ලි කාරයා ඕලෙවල් ෆේල්. ඉස්කෝලේ යන කාලේ කරලා තියෙන්නේ කට්ටි පැනපු එකයි පිස්සු කෙලපු එකයි. මේක කියවන ඔයාලටත් දැන් මතක් වෙනවා ඇති ඒ දවස වල පන්තියේ හිටපු  මෙහෙම යාළුවො ගැන. (අනිත් අය ගැන දන්නේ නැ මට නම් මේ ජාති දෙකේම යාළුවො ඉන්නවා ) මේ ළමයා ඉස්කෝලේ යන දවස් වල සාම්ප්‍රදායික අධ්‍යාපන ක්‍රමය යටතේ වැඩ බැරි කාලකන්නියෙක් විදියට හංවඩු ගැහුවට  හොද මොලයක් තියෙන එක්කෙනෙක් .

සාම්ප්‍රදායික අධ්‍යාපනයේදී හැකියාව මනින විභාග කියන  මිනුම් දඩු වලට අහු නොවෙන හැකියාවන් තියන අයගේ හැකියාවන් හදුනා ගන්නේ නැතුව ඔවුන්ව අධ්‍යාපන ක්‍රමයෙන් එලියට දාන එක අපේ රටේ සිද්ද වෙන ලොකු වැරද්දක් කියලයි මට හිතෙන්නේ. ඒ වගේ අය ඉස්කෝලෙන් එලියට බැහැලා මොකක් හරි රස්සාවක් පුරුදු උනොතීන් ප්‍රශ්නයක් නැ, ඒත් සමාජ විරෝදී වැඩකට යොමු වෙනවා නම් මොකද වෙන්නේ.

මම කියන ළමයා ඉස්කෝලෙන් එලියට බැහැලා යන්නේ රස්සාවක් පුරුදු වෙන්න. එතැනදී දුක මහන්සියෙන් වැඩ කරලා තමන්ගේම ආයතනයක් පටන් ගන්න ඒ ළමයට පුළුවන් වෙනවා. මිනිහෙක් හරියට ව්‍යාපාරයක් කරනවානම්  අවුරුදු පහ හයක් ඇතුලත යම් ස්ථාවරයකට එන්න පුළුවන්. ඕලෙවල් ෆේල් වෙච්ච කාල කන්නි කොල්ල ඒ විදියට තමන්ගේ ජීවිතය ගොඩ නගා ගන්න කොට එදා විභාගේ පාස් කරලා ගොඩ ගිය වැඩ්ඩන් ගෙන් සමහර අය ඒ ලෙවල් ෆේල් වෙලා පිස්සු කෙලිනවා, තවත් අය ඒ ලෙවල් වලින් ජොබ් එකකට ගිහින්, . තව සමහරු කැම්පස් ගිහිල්ලා, නැත්තම් මොනවා හරි කෝර්ස් එකක් කරනවා.

ඉතින් එකට ඉගන ගත්ත යාළුවො අවුරුදු හතරක් පහක විශ්ව විද්‍යාලේ ගිහින් ඇවිත් රස්සා හොයන කොට එදා ඕලෙවල් ෆේල් වෙච්ව් කාලකන්න්නියා කොහොම හරි තමන්ගේ ජීවිතය ස්ථාවර කරගන ජිවිතේ ගොඩාක් දුර ගිහිල්ලා ඉවරයි. එයා ලොක්කන්ට ගොටු ඇල්ලුවද නැද්ද කියන එක මෙතැනදී අදාළ නැ.  කැම්පස් ගිහින් ඩිග්රි ගහපු උන් තාම ජිවිතේ පටන් ගන්න හදනවා. සමහර විට ඒ අයටත් ජොබක් හොයා ගන්න කවුරු හරි ලොක්කෙකුට ගොට්ටක් අල්ලන්න සිද්ද වෙන්න ඉඩ තියෙනවා. මොකද මේක ලංකාවනේ.

මට මෙතැනදී දේශපාලනයක් වැඩක් නැ. මට කියන්න ඕන උනේ සාම්ප්‍රදායිකව හිතන එක ඇත ඇරලා අලුතින් හිතන්න පුරුදු උනොත් අපේ ජිවිත මිට වඩා ගොඩාක් ලස්සන වෙයි කියන එක විතරයි. මට  මෙතනදී කියන්න බැරි වෙච්ච දේවල් ගොඩාක් ඇති. ඔයාලටත් මේ ගැන කියන්න ගොඩාක් දේවල් ඇති. ඔයාලට හිතෙන ඕනෑම දෙයක් කියල යන්න.  මම කවදාවත් කමෙන්ට් මොඩරේට් කරල නැ. කරන්න බලාපොරොත්තු වෙන්නෙත් නැ. ඇනෝලට ඇනුම් බැනුම් අපහාස උපහාස ඕනෑම දෙකට මේ බ්ලොග් එක විවෘතයි.  එහෙනම් අපි ගියා. ඇවිල්ලා මේක  කියවලා මොකවත් නොකිය එහෙම යන්න එපා.....


ප. ලි.

අවසානයේ අප සාර්ථක වූයෙමු.  සයිබරයේ මිතුරු මිතුරියන් ගේ දායකත්වයෙන් සාර්ථකව අවසන්කළ ජෙරුශාගේ සැත්කම පිලිබදව පල කල ඔරිජිනල් ලිපිය මෙතනින් කියවන්න. මෙම පින් කමට සහභාගී වූ සැමට අපගේ ආචාරය